Nähnyt oon sen, yllä Aaltojen kaukaisten Kuinka loistaa kuu ja Tähdet taivaiden Kai kulkuri matkoillaan voi Joskus unhoittaa Kuinka kotimaa oottaa kaukaa Palaavaa... Kaihon siivin saan Lentää halki kaukomaan Minne sydän halajaa Aina palaamaan Eessä myrskytuulien Eessä elon taistojen Aina sydämessäin oon Neito pohjolan Kun lähdin pois Virranneet ei surun kyyneleet Kun palaan takaisin Huomaan jonkin muuttuneen Ei polku tuo kulkurin Totta ollutkaan Vaan ainoastaan Kaipausta ja unelmaa Kaihon siivin saan Lentää halki kaukomaan Minne sydän halajaa Aina palaamaan Eessä myrskytuulien Eessä elon taistojen Aina sydämessäin oon Neito pohjolan Eu tenho observado Sobre as ondas distantes Como brilha a lua E as estrelas no céu Às vezes o andarilho Pode esquecer Como a terra natal espera Aquele que retorna de tão distante Com as asas da saudade Eu voo através de uma terra distante Para onde meu coração Sempre deseja retornar Frente aos ventos tempestuosos Frente às batalhas da vida Em meu coração eu sempre serei Donzela do Norte Quando eu parti Lágrimas de tristeza não foram derramadas Quando eu retornei Eu vi que algo estava diferente O caminho do andarilho Não era real Mas apenas Saudade e sonhos Com as asas da saudade Eu voo através de uma terra distante Para onde meu coração Sempre deseja retornar Frente aos ventos tempestuosos Frente às batalhas da vida Em meu coração eu sempre serei Donzela do Norte