nije dotakla nis"ta s"to bi moglo da boli njene ruke su bele kao led njene misli su c"iste, ona misli da voli ona veruje, veruje nec'e doc'i na jesen kada opada lis"c'e nec'e doc'i u zimu kad je sneg nije imala hrabrost, nije imala kada da ostane, da ostane kraj mene da li da verujem u to nisam rekao nis"ta s"to bi moglo da znac'i nisam nas"ao onu pravu rec" koja moz"e da veze, koja moz"e da boli kojoj verujem, verujem nec'e doc'i na jesen kada opada lis"c'e nec' doc'i u zimu kad je sneg nije imala hrabrost, nije imala kada da ostane, da ostane kraj mene da li da verujem u to Ela não tocava em nada que pudesse ferir Suas mãos são brancas como a neve Seus pensamentos são puros, ela pensa que ama Ela acredita, acredita Não virá no outono quando as folhas caírem Não virá no inverno quando nevar Não tinha coragem, não tinha tempo De ficar, de fica ao meu lado Será que acredito nisso? Eu não disse nada que pudesse ter algum sentido Não encontrei aquela palavra certa Que unisse, que machucasse Que eu acreditasse, acreditasse Não virá no outono quando as folhas caírem Não virá no inverno quando nevar Não tinha coragem, não tinha tempo De ficar, de fica ao meu lado Será que acredito nisso?