D'n daag dat veer us troffe, dat waor miech effe bôffe
Dee vent, boe meinig meidske euver druimp
Iech had d'ch ingesjaard zoonder twiefele
Wat dat betröf is niks verzuimp
Mèr dat is lang geleije, en ouch precies de reije
Mien hertsje klop nog altied vol l'amour
En es 't eve kin, daan plak iech aon 'm vas
En fluuster dit daan in zien oer
Mie lekker Poemelke, wat zouw 't leve zoonder diech toch zien
Och lekker Poemelke, tot 'ch noe dao mèr neet aon dingk
Mie lekker Poemelke, al moot ouch soms gèt water bei de wien
Och lekker Poemelke, 't is neet altied goud wat blingk
De jaore die verstreke, en wat is noe gebleke
Veer zien begônne aon us twiede jäög
De ganse daag zoe met z'n twiekes knoevele
'T hèlt us joonk en gief us vräög
V'r zien veurein gebore, us hertsjes gans verlore
'N aordig wäördsje kin gaaroet gein koet
De vlinders in de boek goon weer kriebele
Iech laot m'ch goon en sjriew 't oet
