De potentaten van weleer Ze legden steden in de as Ze bombardeerden telkens weer Het allermooiste wat er was Ze hebben volkeren uitgemoord En schuldelozen opgepakt Maar de aardbol draaide rustig voort De aardbol bleef altijd intakt En raakte elke schoft weer kwijt Want zie: de aarde was nog wijd Die globe, die vol ruimte scheen Is nu ineens veel minder groot Je vliegt er in een dag omheen En zelfs een tweederangs despoot Maakt hem kapot, als hij dat wil Hij maakt dat ding volkomen stuk Ter wille van een klein geschil Of misschien wel per ongeluk En dan moet het heelal voortaan Zonder gedachten voortbestaan Niets heeft dan nog herinnering Aan hoe wij hebben liefgehad Geen lied, geen huis, geen enkel ding Geen klen restant van dorp of stad Geen woord in perkament of klei En zelfs geen brief die niemand leest Wij zijn zo vreselijk voorbij Dat wij er zelfs nooit zijn geweest Spatte de aarde uit elkaar Zelfs dat, zelfs dat Zelfs dat, zelfs dat Is niet meer waar