De potentaten van weleer
Ze legden steden in de as
Ze bombardeerden telkens weer
Het allermooiste wat er was
Ze hebben volkeren uitgemoord
En schuldelozen opgepakt
Maar de aardbol draaide rustig voort
De aardbol bleef altijd intakt
En raakte elke schoft weer kwijt
Want zie: de aarde was nog wijd
Die globe, die vol ruimte scheen
Is nu ineens veel minder groot
Je vliegt er in een dag omheen
En zelfs een tweederangs despoot
Maakt hem kapot, als hij dat wil
Hij maakt dat ding volkomen stuk
Ter wille van een klein geschil
Of misschien wel per ongeluk
En dan moet het heelal voortaan
Zonder gedachten voortbestaan
Niets heeft dan nog herinnering
Aan hoe wij hebben liefgehad
Geen lied, geen huis, geen enkel ding
Geen klen restant van dorp of stad
Geen woord in perkament of klei
En zelfs geen brief die niemand leest
Wij zijn zo vreselijk voorbij
Dat wij er zelfs nooit zijn geweest
Spatte de aarde uit elkaar
Zelfs dat, zelfs dat
Zelfs dat, zelfs dat
Is niet meer waar
