iniisip mo pa rin ba
ang pagod at sakit, puno pa ng pangamba?
naghihintay na rin ng makakapitan
ngayo'y wag maduhagi ako ay nariyan
aking irog
di ka na mababalikan
ng araw na ika'y pinahihirapan
ang kagandahan mo'y di pa rin kumupas
sa bawat oras pang pilit na lumipas
ngunit bakit
tila puso mo'y sawi na patuloy pang inaapi
bawat salita nila'y hinuhugos nang makasakit
dininig ng langit ang iyong panalangin
pilit kong binabanggit sayo na-
di na maglalaho pa ang mga kislap sa'yong mata
ako'y nagagalak na makita kang ligtas mula sa kadiliman
ang iyong ngiti ay parang bituin na nagniningning sa kalangitan
maaari nga bang makasama rin kita sa aking mga pangarap?
nagdaan ang araw, tayo ay hindi na matitinag
pilit na lumaban
ang dulo ng mundo'y puno ng kasinungalingan at pangako na
di man lang napagbigyan
at bakit nga ba
tila nagbago ka na?
hindi na gaya dating puno ng saya
nangangamba ka bang malinlang ka niya?
ang awit ng dilim habang tumatawa
tila tumalima ng mabilis ang pangyayari
ang kanyang pagtingin sa akin ay di na tulad dati
may nabanggit ba ako na sayo'y nakasakit?
patawad sa'king sasabihin na katotohanan
tila nagbabago na ang pagluhog ng tadhana
ang tanging hinangad sa iyo'y walang iba kung hindi kapahamakan
ang aking ngiti ay napakatamis ngunit dito'y tatapusin ko na
ang aking pagpapanggap; paalam na sa iyo, 'di na kita kailangan!
bakit nabubuhay pa ang isang katulad kong hangal?
isang kahamakan ba ang paghangad man lang ng isang tiyak na bukas?
kung naririnig ang tanging hinaing ko sa langit sana'y pagbigyan
paano na nga ba hahanapin ang wakas na walang patutunguhan?
ahh
bakit naglalaho na ang mga kislap sa'yong mata?
balot ng pangamba ang aking mga mata at ako'y nababahala
sa iyong ngiti na kalayaan din ang minimithi; lumisan na ba?
ang tangi kong pag-asang talikuran mo na lang ang nais ng kasamaan?
ang aking
hiling ay wasakin ang ngiti na dumadampi sa'yong mukha
hindi na masaya kung patas pa rin lumaban sayo ang kadiliman
'di ako sabik sa tangi mong sambit na makakamit ang kabutihan
paalam kaibigan, sa ang iyong paglalakbay na walang pinatunguhan
Você ainda pensa
Sobre dor e sofrimento, continua cheia de dúvidas?
Esperando algo para segurar
Agora não perca a esperança porque eu estou aqui
Meu amor
Você não será lembrada novamente
Dos dias que você foi torturada
Sua beleza ainda não desapareceu
Mesmo que o tempo passa
Mas por que isso
Como seu coração é derrotado e continua a ser atormentado
Cada palavra que eles falam é dita para machucar você
Os céus atenderam sua oração
Eu tento contar a você que
As faíscas nos seus olhos não vão desvanecer
Eu estou feliz em te ver salva da escuridão
Seu sorriso é como uma estrela que brilha no céu
Poderia você se juntar a mim em meus sonhos?
Dias se passaram, não podemos ser movidos
Continuamos a lutar
O fim deste mundo está cheio de mentiras e promessas que
Não foram nem mesmo dadas chances
E por que isso
Como, você mudou?
Não está tão alegre quanto antes
Está preocupado que ela vá te enganar?
As trevas cantam enquanto riem
Os eventos chegaram perto rapidamente
O olhar dela não é como antes
Eu disse algo que te machucou?
Sinto muito, o que vou dizer agora é uma verdade
Parece que o pedido do destino mudou
O único desejo que tive para você não foi nada além de calamidade
Doce seja meu sorriso, mas aqui irei terminar
A minha fachada; Adeus, eu não preciso de você!
Por que um tolo como eu continua a viver?
É realmente tão estúpido esperar por uma garantia de um amanhã?
Se meu rancor aos céus for ouvido, espero que me seja dada uma chance
Como o final sem uma jornada será achado?
Ahh
Por que as faíscas do seu olhar estão desaparecendo?
Coberto de pavor, são meus olhos, estou preso
Em seu sorriso que anseia por liberdade também; ela se foi?
Minha última esperança que se oponha aos desejos do mau?
Meu único desejo
É destruir esse sorriso em seu rosto
Não seria divertido se as trevas jogassem limpo
Eu não espero a sua meta de alcançar liberdade
Adeus amigo, para nossa jornada sem destino
