In het holst van de nacht
Sluit ik moedwillig mijn ogen
En laat ik mijn gedachten de vrije loop
Een diepe zucht, snakkend naar adem
Op zoek naar die ene plek
Waar niemand mij kan vinden
En waar ik tot rust kan komen
Ver weg van de verpletterende mensenmassa
Een plek waar ik mezelf kan zijn
Waar er niemand iets van mij verwacht
En waar ik bepaal wat er gebeurt
De nacht transformeert langzaam weer in ochtend
Het aanbreken van een nieuwe dag vindt plaats
Opkomend zonlicht schijnt mij midden in het gezicht
En verblindt mij met haar valse hoop
Eens te meer dwalen mijn gedachten
Af naar die ene verlaten plek
Die plek waar ik wederom tot rust kan komen
En waar een moment van intens geluk op mij wacht
