Niebieskooka

Przyjdê do Ciebie, niebieskooka, 
Przyjdê do Ciebie, gdy bêdzie œwit, 
¯eby siê ubiæ b³êkitem chabrów, 
¯eby zrozumieæ b³êkitne sny. 

Bo moje oczy s¹ granatowe, 
Bo w moich oczach jest jeszcze cieñ, 
Który mi kiedyœ dziad mój zostawi³, 
Gdy rozstrzelany by³ ka¿dy dzieñ. /bis 

Przyjdê do Ciebie, niebieskooka, 
Przyjdê do Ciebie w rozkwicie dnia, 
¯eby popatrzeæ w zwierciad³o nieba, 
¯eby dosiêgn¹æ b³êkitu dna. 

Bo moja oczy s¹ granatowe, 
Bo w moich oczach jest ciemnoϾ drzew, 
Któr¹ mi kiedyœ dziad mój zostawi³, 
Gdy musia³ nosiæ w plecaku gniew. /bis 

Przyjdê do Ciebie, niebieskooka, 
Przyjdê do Ciebie, w pogodny czas, 
¯eby zrozumieæ, ¿e tam, wysoko, 
Mo¿e byæ miliard zwyczajnych gwiazd. 

Bo moje oczy s¹ granatowe, 
Bo w moich oczach granatów pêk, 
Które mi kiedyœ dziad mój zostawi³, 
Bym nigdy nie zna³, co znaczy lêk.