Czerwone Gitary

Florentyna

Czerwone Gitary


Niebo siê otwiera wierzcho³kami sosen, 
Ga³êziami szarpie niecierpliwy wiatr. 
S³oñce w piasek rzuca okruchami z³ota, 
Gubi swe promienie wœród wysokich traw. 

P³onie w twoich w³osach wst¹¿ka czy kokarda. 
Zaraz nasz powita twoich oczu blask. 
Siedzisz i zaplatasz piêkne swe warkocze. 
Zaraz powiesz z dum¹, ¿e ju¿ masz piêæ lat. 

Hej! Hej! Hej! Florentyno! 
- Wo³a echo wœród drzew. 
Hej! Hej! Hej! Florentyno! 
W dali s³ychaæ twój œmiech. 
Hej! Hej! Hej! Florentyno! 
- Wo³a echo znad wzgórz. 
Hej! Hej! Hej! Florentyno! 
Dziœ odnajdê ciê znów. 

Patrzysz jak ¿egluj¹ stada chmur po niebie. 
S³uchasz bajek, które opowiada las. 
S³oñce na twym nosku nowe piegi liczy. 
Pewnie ich przybêdzie du¿o tego dnia. 

S³oñce ju¿ w zenicie, wokó³ kr¹¿¹ osy. 
Leje siê do szklanki morelowy sok. 
Wypij, Florentyno, zdrowie wszystkich dzieci. 
Wœród wysokich sosen stanie dla nich dom. 

Hej! Hej! Hej! Florentyno! 
- Wo³a echo wœród drzew. 
Hej! Hej! Hej! Florentyno! 
W dali s³ychaæ twój œmiech. 
Hej! Hej! Hej! Florentyno! 
- Wo³a echo znad wzgórz. 
Hej! Hej! Hej! Florentyno! 
Dziœ odnajdê ciê znów.