Wij wachten daaglijks dat morgen Vrijheid aanbreken moet, Om nooit meer te gaan in 't verborgen Terug - ons licht voorgoed. Gebeuren zal dit niet, Zoomin als een engel daalt Naar streken waar verdriet Tot wanhoop wrang verschaalt, Niet volgens onze orde: 't Geluk wacht zijn eigen tijd Om geboren te worden Binnen de werkelijkheid. Maar ééns, door levensengte Breekt haar rijk open, wijd… Wij werden ingewijd En weten sinds zij ons wenkte: "Ik kom op tijd."