Z marmuru tajemnice a poca³unki znam z miekkiego srebra
Jak diament twarda per³a, choæ nie czuje nic to wszystko pamieta
W mej z³otej klatce ciemno,
Chocia¿ s³oñce wiersz p³omieniem pisze
Choæ czuje sie jak przedmiot
Choæ nie widze nic to jednak myœle
Z oczu opada welon, niewinnoœci symbol, miekki cieñ
Zas³aniam sie skrzyd³ami, w bia³¹ per³e obracam sie
S³oñce do siebie wo³a, ciep³e morze k³adzie sie do stóp
Z obszaru ukrytego silna reka mnie popycha w przód
Tych myœli nie wy³¹cze jak monitora kiedy bol¹ oczy
Koniec œwiata, lecz nie koniec drogi
Jeszcze bede musia³a skoczyæ
Oddaj¹c morzu ca³y strach
S³ysze, rozumiem ju¿ mowe fal
I nagle robi sie jasno
A potem wszystko ju¿ wiem
Powoli spadaj¹c na dno
Ju¿ nie ¿a³uje, nie...
