Carmina Burana

Dies, noxe et omnia

Carmina Burana


Dies, nox et omnia
michi sunt contraria;
virginum colloquia
me fay planszer,
oy suvenz suspirer,
plu me fay temer.

O sodales, ludite,
vos qui scitis dicite
michi mesto parcite,
grand ey dolur
attamen consulite
per voster honur.

Tua pulchra facies
me fey planszer milies,
pectus habet glacies.
A remender
statim vivus fierem
per un baser.

Dia, noite e tudo
Me são contrários,
A tagarelice das virgens
Me faz chorar,
E com freqüência suspirar,
E mais me faz temer.

Ó amigos, estais brincando,
Não sabeis o que dizeis,
A mim, infeliz, poupai,
Grande é a minha dor,
Aconselhai-me por fim
Por vossa honra.

Teu belo rosto
Me faz versar mil prantos,
Tens o coração de gelo.
Como remédio,
Serei ressuscitado
Por um beijo.