I guerieri co ła facia 'zura E co I só cavałI Wen No I fa nesun tenpio de piera Nadura ła ghe va ben Da ła Łusazia I ga fato ła só caza Raìza che ła se tien Tra vecie rune ncora sentimo A semo I Venetkens Iperborea ła ze nostra rasa Pòpoło da'l nord el vien Anbra ła via de ła me ànema L'oro de I me teren Ajsu Reitia oeka When Wheinonia Reitia onia Vhraterei mego oje Whein Pueja Ituria! Os guerreiros com a face azul E com seus cavalos vênetos Não fazem nenhum templo de pedra A natureza lhes vai bem Da Lusazia fizeram sua casa Raiz que se mantém Em meio às velhas runas ainda ouvimos Nós somos os Venetkens Hiperbórea é a nossa raça O povo do norte vem Âmbar a rota da minha alma Ouro dos meus territórios A deusa Reitia é o justo aos vênetos A terra vêneta é o território de Reitia Irmão, eu sou vêneto Fora daqui, intruso!