I guerieri co ła facia 'zura
E co I só cavałI Wen
No I fa nesun tenpio de piera
Nadura ła ghe va ben

Da ła Łusazia I ga fato ła só caza
Raìza che ła se tien
Tra vecie rune ncora sentimo
A semo I Venetkens

Iperborea ła ze nostra rasa
Pòpoło da'l nord el vien
Anbra ła via de ła me ànema
L'oro de I me teren

Ajsu Reitia oeka When
Wheinonia Reitia onia
Vhraterei mego oje Whein
Pueja Ituria!

Os guerreiros com a face azul
E com seus cavalos vênetos
Não fazem nenhum templo de pedra
A natureza lhes vai bem

Da Lusazia fizeram sua casa
Raiz que se mantém
Em meio às velhas runas ainda ouvimos
Nós somos os Venetkens

Hiperbórea é a nossa raça
O povo do norte vem
Âmbar a rota da minha alma
Ouro dos meus territórios

A deusa Reitia é o justo aos vênetos
A terra vêneta é o território de Reitia
Irmão, eu sou vêneto
Fora daqui, intruso!