Mijn vader valt in slaap Op het strand De wind die bladert Door zijn krant En leest Wat er is geweest Wat er is gezegd Zij heeft geen oordeel En zij spreekt Geen recht Mijn moeder neemt mij mee Naar de zee Tot aan mijn knieën In het water Mijn vader ligt Nog steeds te slapen En vergeet Wat er is geweest Wat er is gezegd Hij heeft geen oordeel En hij spreekt Geen recht Ik zie de witte huizen Langs de boulevard Voor de Vuurbaak Staat een kunstenaar Hij schildert en schudt De wereld door elkaar En maakt de leugen Waar De wind die draait De zeilboot keert En laveert Tegen de stroom Van wat er is geweest Wat er is gezegd Hij heeft geen oordeel En hij spreekt Geen recht