I bin a Felsa, bin manchmål wia a Stoa I bin a Felsa, a Insel gånz alloa ohne Di I drah mei Herz nur ålba auf dia Sunna zua So hån i gredt', wia i no gmoant hån, dass i nia verliera ko I reiß' des Fenschter gånz weit auf, des tiaf in mir in meine Seele führt, damit i jede Wärme spüra ko Doch durch des Fenschter, då isch o Kälte kennt und in der Sunna, då hån i mir mei Herz verbrennt Kimm auf den Felsa, nimm mir mein Felsaschmerz Und in dem Felsa glüht dånn mei Felsahearz nur für Di I hån doch an die Liebe und des Glück geglåubt wieso tuat's Leba mir dånn weah, wieso muass då a Mauer steah? A Mauer, dia gånz felsafescht då um mi wåchst und mi beschützt und hinter ihr, då bin i sicher, tuat ma mir dånn numma weah Doch so a Mauer, kånn o a Gfängnis sei und Stoa um Stoa geit dia Felsawånd mi numma frei Ma woass, dass a Mensch die Liebe braucht ma woass, dass a Seele ohne sie erfriert Ma woass, dass a Herz die Sunna braucht weil's im Schåtta sei Wärme glei verliert Jedoch alloa kånn mir dia Flucht wohl it gelinga Mei Herz braucht Flügel und braucht endlos broate Schwinga Und dia gibsch mir nur Du Kimm auf den Felsa, nimm mir mein Felsaschmerz Und in dem Felsa glüht dånn mei Felsahearz nur für Di Dånn glüht mei Felsaherz nur für Di