Manchmål, då riachsch nur an Duft aus vergångner Zeit und dånn steigt aus der Gruft der Vergångaheit a Gschicht in Dei Hira, dia isch so lång her Manchmål, då hörsch Du a Liad und dånn wird Dir klår dass des, wås Dir gråd passiert, scho amål so wår Zum Glück isch des meischtens dånn so wunderbår Leider kinnt manchmål gånz aus'm tiafschta Grund so a kloanes Stück Trauer - scheinbår ohne Grund Gånz egal, ob då Schmerz wår oder Harmonie eppas bleibt gånz tiaf dinna Då bleiba Spura Då bleiba Spura tiaf in Dir Und åll dia Spura zoachna a Muschter tiaf in Dir Des Di präga wird, des ma nia verliert Und des Di plåga ko, des Di tråga ko Då bleiba Spura Då bleiba Spura gånz, gånz tiaf in Dir Jed'smål, wenn d'Seele im Flug auf der Kippe steaht jedesmål, wenn Dei Herz aus der Deckung geaht kånn guat geah, kånn schlecht geah die Erinnerung bleibt Såg, wem bisch Du begegnet, håsch Di overtraut? Und wånn håt Dir des Schicksål mål a Wunde khaut? Doch vor ållem såg, wånn der Himmel offa wår des wersch nia mehr verliera Kånn scho sei, dass so manche Spur auf meiner Seele a bissle nårbig wird Wichtig isch, dass des Muster då auf meiner Seele grenzenlos fårbig wird Woasch Du no Dein erschta Kuss und dia Träna gånz am Schluss? Woasch Du no des erschte Kind woasch Du, wia a Träne rinnt? Wia Dei erschter Schualtåg wår gånz verregnet, sunnaklår? Gånz vom Schicksål unbeschrieba isch no nia a Herz geblieba