Bjørn Eidsvåg

Plutselig

Bjørn Eidsvåg


F ør du vet ordet av det 
e du'kje lenger på sporet av det, 
av det du trudde du va, 
det så va så skikk , ligt og så bra. 

F ør du vet ordet av det 
e du'kje lenger på sporet av det, 
av verdier du sarte høgt, 
du ser du har'kje eingong forsøkt 
å holda de fast, - 
kor va det det brast? 

Plutselig vet du'kje kim du e. 
Plutselig e du nåke de har gjort deg te. 
Plutselig vet du'kje kor du kommer fra. 
Plutselig vet du'kje kim du va.