Þið kannizt við jólaköttinn
- sá köttur var griðarstór
Fólk vissi'ekki hvaðan hann kom
Eða hvert hann fór
Hann glennti upp glyrnurnar sinar
Glóandi báðar tvær
Það var ekki heiglum hent
Að horfa í þær
Kamparnir beittir sem broddar
Upp úr bakinu kryppna há
Og klærnar à loðinni löpp
Var ljótt að sjá
Því var það, að konurnar kepptust
Við kamba og vefstól og rokk
Og prjónuðu litfagran lepp
Eða lítin sokk
Þvi kötturinn mátti' ekki koma
Og krækja í börnin smá
Þau urðu að fásína flík
Þeim fullorðnu hjá
Og er kveikt var á jólakvöldið
Og kötturin gægðist inn
Stóðu börnin bísperrt og rjóð
Með böggulinn sinn
Hann veifaði stélinu sterka
Hann stökk og hann klóraði' og blés
Og var ýmist uppi í dal
Eða úti' um nes
Hann sveimaði, soltinn og grimmur
Í sárköldum jólasnæ
Og vakti í hjörtunum hroll
Á hverjum bæ
Ef mjálmað var aumlega úti
Var ólukkan samstundis vís
Allir vissu' að hann veiddi menn
En vildi ekki mýs
Hann lagðist á fátæka fólkið
Sem fékk enga nýja spjör
Fyrir jólin - og baslaði og bjó
Við bágust kjör
Frá því tók hann ætið í einu
Allan þess jólamat
Og át það svo oftast nær sjálft
Ef hann gat
Því var það, að konurnar kepptust
Við kamba og vefstól og rokk
Og prjónuðu litfagran lepp
Eða lítin sokk
Sum höfðe fengið svuntu
Og sum höfðu fengið skó
Eða eitthvað, sem þótti þarft
En þad var nóg
Þvi kisa máti' engan eta
Sem einhverja flíkina hlaut
Hún hvæsti þá heldur ljót
Og hljóp á braut
Hvort enn er hún til, veit ég ekki
En aum yrði hennar för
Ef allir eignuðust næst
Einhverja spjör
Þið hafið nú kannske í huga
Að hjálpa, ef þörf verður á
Máske enn finnist einhver börn
Sem ekkert fá
Máske, að leitin að þeim sem líða
Af ljósskorti heims um ból
Gefi ykkur góðan dag
Og gleðileg jól
Você conhece o Gato do Natal
Aquele gato bem gordo
Ninguém sabe de onde ele veio
Nem aonde foi
Ele arregalou seus olhos
Fazendo ambos brilhar
Não era qualquer covarde que podia
Olhar para eles
Seu pêlo era pontudo como agulhas
Suas costas altas e protuberantes
As garras em suas patas cabeludas
Não eram belas de se ver
Aqui e ali, as mulheres competiam
Para embalar, semear e fiar
E tricotar roupas coloridas
Ou uma meia pequena
Para que o gato não pudesse vir
E roubar as criancinhas
Elas tinham que ganhar roupas novas
Dos mais velhos
E na véspera do Natal
O Gato olhava pra dentro
As crianças se levantavam e, vermelhas
Seguravam seus presentes
Ele abanava seu forte rabo
Ele pulava, arranhava e soprava
E ora estava nos vales
Ora na cidade
Ele andava por aí, faminto e malicioso
Na dolorosamente fria neve do Natal
E enchia de medo os corações
Por onde passava
Se você ouvisse um miado do lado de fora
A má-sorte estava por vir
Todos sabiam que ele caçava homens
Não queria saber de ratos
Ele perseguia os mais pobres
Que não ganharam roupas novas
Perto do Natal, e tentavam sobreviver
Nas piores condições
Destes ele tirava de uma só vez
Toda a ceia de Natal
E também os comia
Se pudesse
Aqui e ali, as mulheres competiam
Para embalar, semear e fiar
E tricotar roupas coloridas
Ou uma meia pequena
Alguns ganhavam um avental
E outros um novo sapato
Ou qualquer coisa de utilidade
Isso era o bastante
O bichano não podia comer ninguém
Que tivesse ganhado roupas novas
A estes ele chiava com sua voz horrenda
E saía correndo
Se ele ainda existe eu não sei
Mas sua viagem seria em vão
Se no ano seguinte todos tivessem
Roupas novas
Agora você deve estar pensando
Em ajudar os que necessitam
Em algum lugar há crianças
Que não tem absolutamente nada
Talvez buscando ajudar estes sofridos
Que vivem num mundo sem luz
Venha te trazer um bom dia
E um bom Natal
