Slechts eenmaal heb ik je gezien We zaten in de trein Je keek me aan We keken en keken Ontweken en keken En keken weer door 't raam Je knipte, voor de hele coupe Onzichtbaar met je oog Terwijl ik voor de conducteur Met mijn kaart naarvoren boog Je handen lagen gespannen En roerloos op je dijen En die stomme intercity Die trein bleef maar rijen Ik stond op, jij lachte Ik dacht: "Wat heeft dit nu voor zin?" Ik stapte uit, maar in gedachten Stapte ik meteen weer in