Bir ulu ağaçtan bir yaprak düºse O anda acısın duyar iniler Katlansa acıya sakince geçse Esen rüzgarlara uyar iniler Bu aºkın meyinden içip de kanan Bendeki baºını sevdaya salan Yarinden ayrılıp gurbette kalan Geçen günlerini sayar iniler Çağlayıp akıyor bakarsın suya Yağan yağmurlardan zevk duya duya Geçer dolaplardan yeter arzuya Baºını çarklara koyar iniler Dağlar çiçek açar Veysel dert açar Derdine düºtüğüm yar benden kaçar Gerçek aºık olan kendinden geçer Derdini aleme yayar iniler