Ne demeli þimdi Bir çiðdemin topraðý yýrtýþýný seyrediþim Göðe mi dokunmalý, ucuna mi körpe filizin Öyleyse karanlýk sokaklarda koþtuðumu düþün Ay gene bir kadýn gibi sarkýyorken denize Dirseklerimle böðrüme gömdüðüm titremeyi düþün Oradan göðsümü kaplayýþýný soðuk bir terin Ýlk sözcüðü anlamla birleþtiren çocuðu düþün Onun kavradýkça derinleþen þarkýsýný Vay perçemle günün huysuzluðu dolaþan kýsrak Vay acemi öpüþlerden gövdeme boþalan acýmtýrak haz Telaþ, kývranýþ parýltýlý gözlerdeki atýlganlýk Ya görevin ne senin görevin Oynaþmak deðil mi içimdeki savaþmak duygusuyla Ve benim nevresimim kararmýþsa kirden, rutubetten Sarhoþsam gülümseyiþlerden aðlayýþlardan Ve kaynak sularýyla üstüme yaðan aydýnlýk hulyalarý Senden gelen ýsýyla koruyorsam Ne demeli simdi Ey serçelerin sabahlarla doluþtuðu cývýltý Ey bir romanýn olur olmaz yerinde dikkatti çeken hayal Kalbimi çevreleyen sevda gözeneyi Acýyýþ, þefkat, umursayýþ, hýrçýnlýk seli Beni düþün öyleyse Beni hayretin ve karanlýðýn eþiðinde Beni fitillerde baþlayan bir fýsýltý Anýnda ilk satýrý yazarken bir bildirinin Kulaktan kulaða dolaþan haberlerin baðrýnda Beni dar camlarda deðil Bir bulutun seyrinde düþün Burada ortasýnda sýçraya sýçraya kabaran alevlerim